Zomervakantie 2005: Bretagne en de Poitou

Deel 1: 17 t/m 27 juli 2005.

Zondag 17 juli 2005 Na een zaterdag inpakken en slapen, vertrekken we precies om middernacht. Het rijden gaat, ondanks hier en daar wat mist, heel prettig, en om half negen zitten we vlak voor Bretagne. Hier stoppen we uitgebreid, we wassen ons, ontbijt, koffie, en we bekijken de campinggidsen. We besluiten via Mont St. Michel door te rijden naar Erquy, waar Annemarie (schoonzus) ons de municipal heeft aanbevolen. 1 Ster, aan de zee, camping St Michel in Hopiteaux. Er blijkt plaats (niet veel) maar we kunnen nog kiezen en kiezen een ruime plaats. Met dit mooie weer wil het opzetten wel vlotten en tegen tweeën staat alles op z'n plek. Zwemmen dus! Glashelder water, mooi strandje, leuke klimrotsen, een heerlijk plekje dus. Na het afkoelen in zee en een uurtje rusten rijden we naar Erquy voor een simpele maaltijd. Bij terugkomst op de camping blijkt het eb: we lopen tijdens de zonsondergang naar het ilôt St. Michel, wat alleen bij laag water te voet te bereiken is. Onderweg verzamelen we schelpen en stenen. Na terugkomst bij de vouwwagen en tent een borrel en naar bed: we zijn moe.

Maandag 18 juli 2005 Vanochtend lang geslapen, pas om 8 uur opgestaan. Nog een half uurtje alleen geweest, op de radio naar het weer geluisterd, kopje koffie... Het was bewolkt, maar al snel breekt de zon door. Na het ontbijt naar Erquy, een klein, redelijk toeristisch stadje met oud kerkje en leuk stadhuis en veel toeristische winkeltjes. We kochten duikbrillen voor de kinderen en verlekkerden ons bij de viswinkeltjes: wat een keuze! Terug bij de camping, na een bezoek aan de supermarkt, lunchen we. Daarna gaan we snorkelen. Heerlijk water en wier en mosselen zijn onder water veel mooier dan wanneer ze droog liggen bij eb. Na het zwemmen een glas rosé, de bewolking kwam helaas weer opzetten en we gaan naar een restaurantje waar we mosselen met frites hebben besteld. Die worden dagelijks geplukt, dus moet je tevoren bestellen. Heerlijk! Bij terugkomst weer op tijd naar bed.

Dinsdag 19 juli 2005 Vanochtend weer uitgeslapen. Het is ongelooflijk hoe lang ik hier slaap, nachten van 8-9 uur! Daarna verse baquettes gehaald en heerlijk ontbeten, wel laat, de meiden wilden uitslapen. Tegen elven vertrokken we naar Dinan, een middeleeuwse stad op zo'n 50 km. van de camping. Het was bewolkt, maar de enige regen die we hebben gezien lag al op straat. ;-)) Bij de VVV hebben we een stadsplattegrond gehaald, en we liepen de religieuze route, op initiatief van Mariëtte. Het bleek een prachtig oud stadje, vol mooie kerken, smalle straatjes en kleine pleinen. Een doolhof, heerlijk om doorheen te dwalen. Wel erg toeristisch en vol winkeltjes met potterie, prullaria, souvenirs enz. Wat ik vooral mooi vond waren de vakwerkhuizen, 500-700 jaar oud, doorgezakt maar vol karakter. Daarna weer naar de super, spullen gehaald voor op de skottel. Mariëtte en ik koken op de skottel, Merina en Menita maken de salade en zorgen voor de rijst. Daarna nog een spelletje petanque en weer vroeg naar bed, half elf en afgedraaid, ik word oud...

Woensdag 20 juli 2005 En weer slaap ik uit... De meiden ook, maar die geven mij de schuld, ik snurk te hard. De vogels maken echter ook genoeg geluid, vooral de groenling fluit prachtig. Na een rustige ochtend, boek, koffie, laat ontbijt, maken we een rugzak klaar en gaan een wandeling maken naar Cap Erquy, hemelsbreed zo'n vijf kilometer, maar langs de bochtige kust waarschijnlijk twee keer zo ver. De kinderen gaan niet mee, die willen een stranddag. We lopen dus samen heerlijk over de kaap, langs de baaitjes en kliffen, veel bloeiende heide en zicht op 'tropische' strandjes. Het valt ons op hoe rustig het is, ondanks hoogseizoen. Door het binnenland terug, dat gaat een stuk sneller. Tegen vieren op de camping, lekker zwemmen om af te koelen, de zon brandt fel. Nog even boodschappen doen. Daarna laat koken: crêpes en galettes (crêpes van boekweitmeel, hartig) op de bakplaat van de skottel. Het gaat na enige oefening redelijk, het is lekker, maar zo dun als gekochte crêpes krijg ik ze niet. En weer op tijd naar bed...

Donderdag 21 juli 2005 Op tijd op, we willen vandaag naar de Mont St. Michel, en dat is zo'n anderhalf uur rijden (ruim 100 km.) We hadden daar ook een camping kunnen zoeken, maar de omgeving is daar zo toeristisch en druk, dat is voor een dag niet erg, maar we willen er niet kamperen. Tegen tienen vertrekken we, en rond twaalf uur lopen we over de dijk naar de mont. Een indrukwekkend gezicht, maar wel onvoorstelbaar toeristisch en druk. Na een kwartier wil ik eigenlijk nog maar 1 ding: weg... Ik blijf en we lopen buiten de toeristenstraat om. We bezoeken een historisch museum, waar we per ongeluk een carnet kopen voor 4 musea. Nou ja, hebben we in ieder geval wat te doen. Buiten het eiland lopen we over het drooggevallen wad en lunchen met meegenomen brood bij een in onbruik geraakt kapelletje: rust! Daarna lopen we door rond het eiland en beginnen opnieuw bij de ingang van de mont. We bezoeken het zee-museum waar wordt uitgelegd hoe de vloed het eiland omspoelt, hoe dat vroeger ging, wat de inpolderingen voor gevolgen gehad hebben en wat de plannen voor de toekomst zijn, om te verzekeren dat het eiland bij vloed omspoeld zal blijven worden. Erg interessant. Daarna de Archeoscope, waar met animaties en een uit de zee oprijzende mont wordt uitgelegd hoe en in welke volgorde de verschillende delen van de abdij en het dorp gebouwd zijn. Daarna het huis van Bertrand de Guesclin, een legeraanvoerder uit de 100-jarige oorlog tegen Engeland. Voor ons grappig omdat het een van de hoofdfiguren is uit de Verschroeide Aarde-trilogie van Thea Beckman. Na beklimming van het winkel-toeristenstraatje, waar je bijna letterlijk over de hoofden kunt lopen, betalen we voor een bezoek aan de abdij. Mooi gebouw, en na de uitleg in de archeoscope herkennen we de verschillende stijlen en verschillende bouwperiodes. Vooral Mariëtte vindt het de moeite waard, die is op school net bezig met bouwstijlen. Dan is het zes uur. Omdat we zoveel gehoord hebben over het spektakel van opkomend tij, zoeken we een plekje om dat goed te kunnen bekijken. Na een half uur wachten zien we de zee inderdaad opkomen. Het valt tegen: geen snelle golven, gewoon opkomend tij, vergelijkbaar met onze waddenzee... We lopen terug naar de auto, en onderweg terug naar de camping zoeken we een restaurant. Het wordt een dorps-/eetcafé, waar de eigenaresse alles zelf doet: koken, bedienen en de cafégasten aan hun wijn helpen. De keuze is beperkt, dat zorgt voor een ontevreden Menita. Het eten is prima, en nadat Menita mijn spek en eend uit mijn salade gejat heeft, is die ook weer redelijk tevreden. IJs en gateau toe, en terug naar de camping. Inmiddels is het kwart voor elf, we laten de auto dan ook buiten de camping staan. Nog een borrel voor het slapen en dan naar bed.

vrijdag 22 juli 2005 Een rustig dagje... Uitslapen, zon, boek, vliegeren, snorkelen. Even naar de super, grill aan: zalm, garnalen, saucisse, steak hachee, lamskoteletten en visjes, aangeboden door een campinggast die er zoveel van ving, dat de halve camping ervan mocht meegenieten. Heerlijk!

Zaterdag 23 juli 2005 Het kon natuurlijk niet uitblijven: vannacht eruit om de boel te sluiten: regen! We stonden op met buiig weer, zwaar bewolkt. Tegen tienen leek de regen voorbij, hoewel de bewolking bleef. We besloten naar Cap Frehel te rijden en daar te kijken of we naar fort LaLatte konden komen. Omdat de regen wegbleef, zijn we langs de kust naar het fort gelopen, een mooie wandeling van anderhalf uur, en weer terug natuurlijk. Het bleek een mooi fort, waar acteurs de bewoners speelden. Een paar kleine buitjes onderweg mochten de pret niet drukken, voordat we er nat van konden worden, was de regen alweer voorbij. Mooie tocht dus, blij dat we niet in de tent zijn gebleven. Naar de super, naar de tent, macaroni, saus en salade. 's-Avonds een paar spelletjes Mahjong en tegen elf uur naar bed, het is weer gaan regenen...

Zondag 24 juli 2005 De laatste dag op deze camping. Een rustdag, was de bedoeling. Boodschappen, zwemmen, camping uitzoeken. Mooi weer, afwisselend zon en wolkjes, 20-25 graden Een beetje wisselende wind. Bij het boodschappen doen een getijdetabel meegenomen. 's-Middags zwemmen en vliegeren. Helaas, door de wisselende wind stort de vlieger neer en springt er een onderdeel uit. Mariëtte kan hem niet meer terugvinden... :-((. Even later loop ik over het strand, en zie daar plotseling het stokje liggen. Dat is pas mazzel hebben! Het is inmiddels laag water, en met een getijdeverschil van ruim 10 meter is dat ook echt laag. Het strand is breed en erg druk. Dat blijkt vooral om vis te gaan, dezelfde visjes die we enkele dagen geleden kregen. Mariëtte en Menita gaan meedoen met vangen, in mijn pet en de veldfles. ;-)). In net drooggevallen strand graven, en de visjes springen er dan uit. Als je snel bent, kun je ze vangen. Snorkelen is hier hartstikke leuk, we zien krabbetjes in soorten en maten, visjes en zelfs een scholletje. We eten speklapjes en rijst met prut, en kruipen er weer op tijd in.

Maandag 25 juli 2005 Op tijd op, bij regenbuien... Gelukkig wordt het snel droger. We pakken in, de tent toch nog bijna droog, en rijden om kwart over tien weg. Zo'n 200 km. naar het westen, is de bedoeling. Dat lukt doordat Mariëtte naast me zit om kaart te lezen. Ondanks de flinke buien onderweg schieten we aardig op. Het laatste stukje blijkt wat moeilijker kaartlezen, maar zo zien we nog eens iets van Frankrijk. Tegen één uur vinden we een camping, een leuke municipal bij Santec. In de duinen, direct aan zee (behalve bij eb, dan is het een paar honderd meter lopen...) Het is toch weer mooi weer, en we zetten de boel op in de zon, warm! Een mooi, rustig plekje in een duinpan. We rijden nog even naar Santec, leuk dorp, lekkere koffie en mooi kerkje. 's-Avonds lopen we bij eb langs het strand naar een baaitje verderop waar we bij een pizzeria heerlijk eten. Bij vloed lopen we terug en dan vallen ons de duizenden springbeestjes op in het zand: zandvlooien? We weten het niet, maar leuk is het niet, denken we, om hier te gaan zwemmen... Nog een borrel en op tijd naar bed. Het wordt een gewoonte...

Dinsdag 26 juli 2005 Regen... 's-Nachts begonnen en het houdt niet echt meer op ook. Harde regen, zachte regen, stortregen... Dat betekent dus vandaag boodschappen doen, en verder spelletjes in de tent. Canasta, Mahjong, Stapelwoord. We besluiten het nog een dag af te wachten, als het niet beter wordt vertrekken we donderdag naar elders in Frankrijk, naar de zon dus.

Woensdag 27 juli 2005 Na nog een avond en nacht buien, weer met nattigheid opstaan. Gelukkig worden de buien nu afgewisseld met droge perioden, dat is beter dan gisteren. We hopen dat dat vandaag doorzet, maar nemen alvast het besluit morgen toch verder te trekken, het strand, met de zandvlooien, valt hier tegen, en de zee is toch de grote trekpleister van Bretagne, in ieder geval voor de kinderen. De camping is echt prachtig, daar ligt het niet aan. We rijden vandaag naar St. Pol de Léon, in het Bretons Kastell Paul. Daar staat een mooie, vroeg-gothische kathedraal uit de 11e-12e eeuw. Ook bekijken we de hoge klokkentoren, die met zeer smalle wenteltrapjes te beklimmen is. Met de rugzak op zit ik bijna klem, en als we bij tegenliggers terug moeten, is het bijna niet meer leuk. Wel spannend... Daarna rijden we naar de cairn de Barnerez, een grote Megalithische grafheuvel van 6.500 jaar oud. Mooi om te zien. Dan naar Plouescat, waar we een overdekte markt bekijken. Onderweg bekijken we nog wat dolmen en zien we een drooggevallen haventje. Daarna naar een echt grote supermarkt. We kopen nieuwe schooltassen voor de meiden, en allerlei gewone dagelijkse zaken. Leuk hoor, winkelen in Frankrijk. ;-)) We eten cous-cous met prut, en gaan er weer eens op tijd in.

DOOR NAAR TWEEDE ETAPPE

TERUG NAAR OVERZICHT VAKANTIE 2005

TERUG NAAR FOTOPAGINA

TERUG NAAR HOOFDPAGINA